Assalamualaikum again. :D
Yesterday, I was given a chance by Allah to actually finally hanging out with my long no meet cousin!!! Alhamdulillah. Thanks Allah! We played bowling and he said mesti ramai yang tengok pelik sebab budak tudung labuh main bowling woooo! (Hello!! Ingat budak tudung besar tak boleh main boling ke? Kitorang kena duduk masjid saja ke?) Lepas tu, kitorang pergi ambik Pak Long dekat ofis, pergi tengok rumah, pergi makan. Syok giler la semalam. A wonderful evening, worth of my spent time!
We do have things in common generally.
1. Same age.
2. Same SPM result
3. Latestly, both of us had lost a parent. Me, my dad, him, his mom. :D
We've move on. So we enjoy our lives laaaa!!
Alaa, memang la kita akan selalu teringat dengan yang dah takda sebab bukan senang nak percaya. Nak terima, redha memang boleh. Tapi nak percaya tu ambik masa la sikit. Tapi takkan kita nak selalu meratap sayu pemergian seseorang and not moving forward kan?
"Wahai orang yang beriman, mintalah pertolongan (kepada Allah) dengan sabar dan solat, sesungguhnya Allah beserta orang yang sabar"
[Al-Baqarah:153]
Apa yang kita boleh buat sebagai anak? Kita boleh menjadi anak-anak yang soleh dah solehah dan sentiasa mendoakan arwah yang dah takda kann?? :D Doa anak-anak soleh dan solehah insyaAllah boleh bantu arwah di padang mahsyar kelak. (okeyh cuzzy?!)
Ambik masa untuk sentiasa muhasabah diri. Kematian sebenarnya pengajaran untuk yang maseh hidup ni. Ajal boleh datang bila-bila masa. Orang yang sebelah kita hari ini, tetiba boleh pergi keesokkan harinya.
"Orang yang paling cerdik sekali ialah orang yang sentiasa ingat akan kematian"
One day kita pulak yang akan tinggalkan orang. tapi sebelum tu jangan lupa kumpul saham banyak-banyak. Saham kita bukan berdasarkan kuantiti, tapi kualiti.
"Allah tak tengok hasil. Allah tengok usaha kita!"
No comments:
Post a Comment